Słowo dzik posiada trzy różne znaczenia:

1. Ktoś dobrze zbudowany.

2. Określenie bliskiego znajomego.

3. Osoba mało towarzyska.

Definicja – co to znaczy dzik

1. Dzik to określenie silnej, umięśnionej osoby, zazwyczaj ćwiczącej dużo na siłowni. Słowo to jest często używane dla wyrażenia podziwu dla czyjejś sylwetki i/lub siły. Ma pozytywny wydźwięk, jednak ze względu na jego charakter i pochodzenie, w rozmowie jest raczej używane w stosunku do bliższych znajomych.
2. Dzikiem bywa nazywany bliższy znajomy, niezależnie od jego wyglądu.
3. Dzik to osoba nieprzepadająca za towarzystwem, „dzika”, stroniąca od imprez, spotkań ze znajomymi. Domator, introwertyk. W tym kontekście słowo to ma raczej niezbyt pozytywny wydźwięk, osoba nazwana „dzikiem” w znaczeniu osoby nietowarzyskiej może poczuć się urażona.

Przykłady użycia słowa dzik

  • Widziałeś ostatnio Jacka? Niezły się z niego zrobił dzik, chyba z siłki nie wychodzi.
  • – Hej, ziomek! – No siema dziku, co tam słychać?
  • Zaprosiłam ostatnio Kamilę na urodziny, ale znowu sobie znalazła jakąś wymówkę i nie przyszła, dzik z niej straszny, niedługo zapomnę jak wygląda.

Dzik – analiza i ciekawostki

Pochodzenie słowa dzik jest zależne od kontekstu. Dzik jako określenie osoby muskularnej, silnej wzięło swoją nazwę i znaczenie od zwierzęcia – dzika, którego przyjęło się uważać za zwierzę masywne, krzepkie i wytrzymałe. W odniesieniu do osoby wycofanej towarzysko źródłem jest słowo „dzikość”, od którego utworzono rzeczownik „dzik” – jako określenie osoby dzikiej, czyli w tym znaczeniu stroniącej od ludzi, towarzystwa.